Bu yolda xərclənən pullar, qatılan yoqa və ya meditasiya dərsləri, falçılar, həyat məşqçiləri və istismar edilən ümidlər saysız-hesabsızdır.
Hər kəsin razılaşdığı “xoşbəxtliyin” tərifi olmasa da, deyə bilərik ki, ümumilikdə insanın öz həyatının ümumi keyfiyyətini nə qədər müsbət qiymətləndirməsi onun xoşbəxtlik səviyyəsidir. Bir baxışa görə, dərddən qaçmaq və həzz axtarmaq insan fitrətinin əsas qaydalarından biridir. Ancaq bu qədər mürəkkəb bir həyatın və bu qədər inkişaf etmiş insan zəkasının yalnız həzz axtarmaqla, ağrıdan qaçmaqla xoşbəxt olmasını gözləmək mümkün deyil.
Təbii ki, həyatda ağrılardan qaçmaq və bədən həzzləri baxımından məmnun olmaq müəyyən bir xoşbəxtlik səviyyəsini təmin edir, lakin bunların xaricində daha qalıcı xoşbəxtlik səviyyələrini təmin edənin müəyyən bir məqsəd üçün səy göstərərək mənalı bir irəliləyiş əldə etmək olduğu iddia edilir.
Məsələn, bəzən doktorluq dərəcəsi almaq, iş həyatında bir pillə sıçramaq, bir neçə il işləmək və idmanla məşğul olmaq cinsi əlaqədən daha xoşbəxt ola bilər.
Tarix boyu “necə daha xoşbəxt olmaq olar” anlayışı üzərində düşünən çoxlu mütəfəkkirlər olub, lakin əsasən qədim yunan filosoflarından biri olan Epikur (Epicuros) bu suallarla çox məşğul olub. Epikuros həzzi xoşbəxtliyin əsas zərurəti kimi təyin etməkdə günahlandırılsa da, bəzi yanlış anlamalarla həqiqət belə deyil, o, özünə inanan müəyyən bir qrup dostları ilə şəhərdən kənarda təvazökar bir həyat sürmüş, onların yetişdirdiyi tərəvəz və meyvələri bəsləmişdir. və fəlsəfə yaratmaq. . O, heç vaxt “dünya həzzləri” olaraq təyin olunan bir çox məşğuliyyətlə maraqlanmayıb.
Epikür fəlsəfəsinə görə, xoşbəxt olmağın əsas şərtlərindən biri “dostlara sahib olmaq”dır.
Başqa bir mühüm xoşbəxtlik mənbəyi mənəvi, əqli və fiziki cəhətdən azad olmaq, istəmədiyimiz işləri görmək, sevmədiyimiz, inanmadığımız bir insan üçün və ya bir məqsəd üçün çalışmaq həmişə xroniki bədbəxtlik mənbəyidir. həyat və siyasət Epikun fəlsəfəsinə görə uzaq durmaq üçün ən vacib şeylərdir.
İnsanın həyatda olması və həyatın öz başına, heç bir zəhmət çəkmədən anlamlandırılması çətin bir məfhum olması insanı daimi daxili narahatlığa sövq edir və bu, ekzistensial gərginliyimizin əsas səbəblərindən biridir. bəlkə özümüzlə və dostlarımızla fikir mübadiləsi aparmaq olar. Düşünmək narahatlığı azaldır. Boş, məqsədsiz və ümidsiz yaşamaq da bədbəxtliyin xroniki səbəbidir.
Dostluq, var-dövlət, azadlıq olmasa, 4x4, sülh gətirən fikirlər olmasa, dağ evi xoşbəxtlik səviyyəmizi artırmaz.
Sosial elmlərin bütün sahələrini təmsil edən iqtisadçıların xoşbəxtliklə bağlı ciddi araşdırmaları var. Economic Journal-da 2004-cü ilin iyul ayında nəşr olunan bir araşdırmada, daha çox pul qazananların daha az qazananlardan daha xoşbəxt olduğu, lakin müəyyən bir gəlir səviyyəsindən daha çox pulun xoşbəxtliyə töhfəsinin azaldığı ortaya çıxdı.
İkidən yuxarı ailələrdə uşaq sayının artması, yəqin ki, iqtisadi narahatlıqlar səbəbiylə xoşbəxtlik səviyyəsini azaldır. Müntəzəm münasibətdə olanlar subaylardan daha xoşbəxt hiss etdiklərini bildiriblər.
Əyləncəli bir həyat keçirən və həyatlarının əsas məqsədinə "zövq" prinsipini qoyanlar daha xoşbəxtdirlər, lakin bu xoşbəxtlik növü adətən müvəqqəti-sabun köpüyü-xoşbəxtlikdir.
Yuxarıda qeyd olunanların hamısı, iqtisadi vəziyyət, ailə, uşaq sayı, insanın fiziki sağlamlığı, əyləncəli həyat keçirib-keçməməsi bizim nə qədər xoşbəxt hiss etməyimiz baxımından çox əhəmiyyətlidir, lakin sıra ilə iki çox vacib anlayış var. bu xoşbəxtliyi qalıcı etmək üçün bu anlayışlar məhsuldarlıq və mənadır.
İşləyən insanlar daha xoşbəxtdirlər. Problemləri həll edən, irəli gedən, məsuliyyəti öz üzərinə götürən, yaradıcılıqla məşğul olan insanlar qaçılmaz məmnunluq hissi keçirirlər. Televizoru söndürmək və ya nahar dəvətindən imtina etmək və işinizlə bağlı reportaj hazırlamaq çətin olacaq, amma həqiqət budur ki, bu səy sizin ümumi xoşbəxtliyi daha da artırır.
Bununla belə; Gördüyünüz iş, yaşadığınız həyat və ya istehsalınız sizin üçün məna kəsb etmirsə, nə qədər məhsuldar olsanız da, xoşbəxt ola bilməzsiniz.Xoşbəxtliyin düsturu 'məna' olmadan tamamlana bilməz.
Bir çoxlarımız üçün həyatımızın çox hissəsi gördüyümüz işdir.Ona görə də işimizə məna verə bilsək, məmnunluq səviyyəmiz və buna görə də xoşbəxtliyimiz artar. Bununla belə, ABŞ-da aparılan bir araşdırma göstərdi ki, işçilərin 75%-i işlərinə “nifrət edir”. Əgər işimizdən razı deyiliksə, “mənanı” haradan tapmaq olar?
Xoşbəxt insanların ən önəmli xüsusiyyətlərindən biri də xeyriyyə işlərində və sosial layihələrdə könüllü iştirak etmələridir.Müasir həyatla insanların bir-birinə olan ehtiyacları getdikcə azalır ki, bu da hər kəsin razılaşdığı bir tapıntıdır. Bu gün istəsək bütün ictimai bağlardan uzaq, fərd olaraq öz taleyimizi yaşamaq şansımız var.
Halbuki yüz əlli min illik bəşər tarixi boyunca insan həmişə aidiyyət və məsuliyyət hissi ilə yaşamışdır.Ona görə də artıq heç kimə ehtiyacımız olmasa da, 'bizim bizə lazım olan birinə ehtiyacımız var'. Biz bu çatışmazlığı ancaq insanlara könüllü yardım etməklə tamamlaya bilərik. İnsanlara yaxşılıq etmək hissi, ehtiyacımız olmasa da, çox məmnunedici bir xoşbəxtlik mənbəyidir.
Təəssüf ki, xoşbəxtliyin bir cümləlik möcüzəvi düsturunu vermək mümkün deyil, amma bu məqalədəki təkliflərin əksəriyyəti həyatınızda olsa da, siz hələ də narazılıq, boşluq və bədbəxtlik hissi yaşayırsınızsa, onda psixoterapiya ən doğru yol ola bilər. sizin üçün seçim.
